Zombies Vs Terrorists

Πάει ο παλιός ο χρόνος… Είχαμε υποσχεθεί ταινίες για τις χριστουγεννιάτικες μέρες, αλλά παρά τα εξαντλητικά ωράριά μας δεν προλάβαμε. Για να πάρετε μια γεύση του πώς περνάνε οι ερευνητές του Zombie Files - και πιο συγκεκριμένα οι Janitors - τις διακοπές τους, μπορείτε να δείτε την παρακάτω ζομποταινία-ντοκιμαντέρ:

A Cadaver Christmas (Joe Zerull, 2011). Μία ζομποταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Την παραμονή των Χριστουγέννων, σε ένα αμερικάνικο κολλέγιο κάτι δεν πάει καλά. Και σε ποιον έλαχε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα; Μα φυσικά στον Janitor! Με χειρουργική ακρίβεια, χάρη αντιλόπης και τετράγωνη λογική «καθαρίζει» το μέρος από τα πτώματα (sic: cadavers) παρά τους άχρηστους συνεργάτες που του έστειλε η τύχη (ή το πνεύμα των χριστουγέννων). Καταρχάς, μπλέκονται στα πόδια του ένας αποτυχημένος μπάτσος, ένας χοντρός μπάρμαν, ένας αυτόχειρας αλκοολικός, μια ηλίθια φοιτήτρια, ένας τρελός επιστήμονας και ένας ανώμαλος κτηνοβάτης-νεκρόφιλος. Έτσι, για να δείτε τι τραβάμε εμείς οι Janitors. Ο συνάδερφος απλά και απέριττα περιγράφει τη βασική μας φιλοσοφία: I’m the Janitor, I never leave a mess uncleaned! Είμαστε πάντα οι αφανείς ήρωες που more often than not κατηγορούμαστε για όλα τα κακώς κείμενα τούτου του ντουνιά.  Για b-movie νέας γενιάς συνδυάζει ευφάνταστα κλασσικά στοιχεία τρόμου και κωμωδίας, δίνοντας νέες αποχρώσεις σε αγαπημένα κλισέ. Αλλά και για τους πιο παραδοσιακούς θεατές, η ταινία θυμίζει συνεχώς με διακριτικό αλλά σαφή τρόπο ότι έχουμε χριστούγεννα και θα σας κάνει να βλέπετε με άλλο μάτι τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που εξηγεί πόσο απασχολημένοι είμαστε.

Αλλά μην πιστέψετε ούτε στιγμή ότι είμαστε αυτάρεσκοι και εγωκεντρικοί. Αντίθετα να μας απασχολούν πολύ τα κοινά και έχουμε προβληματιστεί ιδιαιτέρως με τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της τρομοκρατίας. Για τους πιο ανίδεους αναγνώστες μας (μην ανησυχείς, δεν εννοώ εσένα), πλήθος ζομποταινιών έχει φλερτάρει με το θέμα, παρουσιάζοντας και κάποιες πτυχές που ίσως να μην έχουν απασχολήσει μέχρι τα τώρα την NSA και τις ανάλογες μυστικές υπηρεσίες. Όσοι έχουν δει ή παίξει το Resident Evil θα θυμούνται φυσικά ότι ο t-virus σχεδιάστηκε ως βιολογικό όπλο για να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε τρομοκράτες/αντάρτες/απανταχού εχθρούς της αστερόεσσας. Αλλά η σατανική Umbrella Corp είχε άλλα σχέδια και εξαπέλυσε τον τρομοκρατικό ιό σε πάτρια εδάφη και ήρθε το τέλος του κόσμου.

η γιάφκα...

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Bloodlust Zombies (Dan Lantz, 2009). Ένα εργαστήριο κατασκευάζει  τον vc42, έναν ιό που θα βοηθήσει τα αμερικάνικα στρατεύματα να νικήσουν τους κακούς ελαχιστοποιώντας τις απώλειες. Αλλά μάλλον ο Θεός δεν εννοεί να ευλογήσει την Αμερική, γιατί για άλλη μια φορά ένα ατύχημα ανατρέπει όλα αυτά τα σχέδια. Σαν τη βόμβα που έσκασε στα χέρια του Ξηρού (αλλιώς σιγά μην πιάνανε ποτέ τη 17Ν). Η εν λόγω ταινία περιλαμβάνει όλα τα κλισέ σε συμπυκνωμένο χρόνο, το σενάριο κάνει απότομες αλλαγές από τη δράση σε motivational speeches σε δραματικές καταστάσεις σε υπαρξιακά resolutions σε κωμωδία. Τίποτα από όλα αυτά βέβαια δεν είναι απαραίτητο, γιατί η ταινία είναι τσόντα. Και η πρωταγωνίστρια είναι η γνωστή πορνοστάρ Alexis Texas. Εμείς βέβαια δεν ξέρουμε από τσόντες και δεν την ξέραμε την κυρία, για τις ανάγκες της έρευνας …

πάνω δεξία η γάτα-τρομοκράτης

 Στο Biozombie (Wilson Yip, 1998), μια κινέζικη ζομποκωμωδία, ιρακινοί τρομοκράτες μεταφέρουν βιολογικά όπλα σε μορφή αναψυκτικού. Μια τέτοια «πορτοκαλάδα» βρίσκεται στα χέρια των πρωταγωνιστών μας, οι οποίοι είναι οι κάγκουρες της Κίνας, και κάπως έτσι ξεκινά μια επιδημία ζόμπι στο mall όπου δουλεύουν. Άθελά τους οι αρχικοί τρομοκράτες έχουν την ευκαιρία (που θα τη ζήλευε και η Al-Quida) να δοκιμάσουν τη φόρμουλά τους στο σύμβολο του καταναλωτισμού, σε έναν ανερχόμενο οικονομικό γίγαντα σπέρνοντας τον πανικό σε χιλιάδες κόσμου. Οι ήρωές μας δεν έχουν ιδέα για όλα αυτά και σε όλη την ταινία είτε φλερτάρουν είτε τσακώνονται για το ποιος την έχει μεγαλύτερη. Την εμπειρία σε escape tactics, μην παρεξηγηθούμε κιόλας. Από την μεριά των ζόμπι υπάρχουν δύο αξιοπρόσεχτα σημεία. Ελλείψει ζωντανού οργανισμού, τα ζόμπι είναι διατεθειμένα να φαγωθούν μεταξύ τους, και παράλληλα υπάρχουν ενδείξεις ότι διατηρούν μέρος της προηγούμενης προσωπικότητάς τους. Ένα συγκεκριμένο ζόμπι που εν ζωή ήταν ερωτευμένο με την πρωταγωνίστρια δίνει τη «ζωή» του για την βοηθήσει να διαφύγει.

Μετά έχουμε το Dead Air (Corbin Bernsen, 2009). Μια πρωτότυπη ταινία με ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά.  Κατά τη διάρκεια της ταινίας μαθαίνουμε ότι ισλαμιστές τρομοκράτες ξεκίνησαν τη βιοχημική τους επίθεση μετατρέποντας μια ολόκληρη πόλη σε ζόμπι. Όλα αυτά ο θεατής τα βιώνει μέσα από ραδιοφωνικό στούντιο. Βλέπουμε τον εκφωνητή, την παραγωγό του και τον ηχολήπτη να ξεκινούν μία από τις συνηθισμένες τους εκπομπές μέχρι που τα τηλεφωνήματα των ακροατών αρχίζουν να περιγράφουν τη ζομποποίηση του πληθυσμού. Τα τηλεφωνήματα αυτά μεταφέρουν όλη την εξωτερική δράση με ελάχιστα οπτικά βοηθήματα. Τα αισθήματα του τρόμου, της ανικανότητας, της απελπισίας εντείνονται καθώς η ταινία σε «εγκλωβίζει» στο στούντιο όπου μπορείς μόνο να ακούς τι γίνεται. Ενώ η εκπομπή συνεχίζεται προσπαθώντας να βοηθήσει τους όποιους επιζώντες, γίνεται στόχος των τρομοκρατών που καταλαμβάνουν το κτήριο για να ακουστεί το μήνυμά τους. Η εξέλιξη της ταινίας και το σενάριο έχουν κάποια κενά αλλά η αναγνωρίζουμε την πρωτοτυπία στη χρήση της ακοής για να μεταφορά των συναισθημάτων.

Σε μια παλιότερη ταινία, το Hell of the living dead aka Virus (Claudio Fragasso and Bruno Mattei credited as Vincent Dawn, 1980), τρομοκράτες απαγάγουν ομήρους για να επιστήσουν την προσοχή στους περιβαλλοντικούς κινδύνους της Επιχείρησης «Γλυκός Θάνατος» (Operation Sweet Death). Την αναφέρουμε λόγω της παρουσίας αυτών των τρομοακτιβιστών, γιατί κατά τα άλλα η ταινία κρατάει κοντά 2 ώρες και είναι βαρετή. Η δράση είναι αργή, έχει πολλούς χαρακτήρες (και τα backgrounds τους) που σε μπερδεύουν, έχει σκηνές από ντοκιμαντέρ για να μας πείσει ότι γυρίστηκε στη Νέα Γουινέα (ενώ γυρίστηκε σε Ιταλία και Ισπανία), το σενάριο έχει μεγαλύτερα κενά από το Matrix Revolutions και η σκηνοθεσία θα ήταν καλύτερη ακόμα κι αν γινόταν από βάρβαρους Ταλιμπάν με κάμερα κινητού. Αξίζει να τη δείτε μόνο αν βρεθείτε στο ίδιο κελί με τον Μιχαλολιάκο.

ήταν ζωτικής σημασίας να τρέξει γυμνή στη ζούγκλα 

Μια ακόμη πιο παλιά ταινία, Teenage Zombies (Jerry Warren, 1959) πραγματεύεται την απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου. Ξένοι και δολοπλόκοι κατάσκοποι, αδιευκρίνιστης υπηκοότητας (Ρώσοι ή Γερμανοί ) - αλλά σίγουρα κομμουνιστές αντιαμερικάνοι - προσπαθούν να κατασκευάσουν σε ένα απομονωμένο αμερικάνικο νησί μια ουσία σε μορφή αερίου που υπνωτίζει/παραλύει το νευρικό σύστημα των ανθρώπων και τους μετατρέπει σε άβουλους υπηρέτες. Παρά τις ραδιουργίες των εχθρών της ελευθερίας και των προδοτών συμμάχων τους, η δημοκρατία και η Αμερική σώζονται χάρη σε μια παρέα νεαρών πατριωτών και ενός μπάτσου.

όχι, δεν παίζει ο King Kong

Ο κατάλογος των ζομποταινιών που ανοίγουν το φάκελο της τρομοκρατίας είναι πιο μεγάλος και από το ποινικό μητρώο του Osama bin Laden, θα αναφέρω μόνο μία ακόμα. Το Zombies of Mass Destruction (Kevin Hamedani, 2009). Σε ένα αμερικάνικο νησάκι ξεσπάει επιδημία ζόμπι. Αμέσως θεωρείται τρομοκρατική επίθεση και το νησάκι απομονώνεται χωρίς να γίνει καμία προσπάθεια εκκένωσης. Μέσα στον πανικό και το χάος στοχοποιείται μια αμερικανίδα ιρανικής καταγωγής από τον συνομωσιολόγο γείτονά της που την ξέρει από μωρό. Παράλληλα, ο παπάς της πόλης ,όντας πιο «λογικός», αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για την ημέρα της κρίσης και προσπαθεί να εξαγνίσει όσες ψυχές μπορεί από την τρομοκρατικών διαστάσεων απειλή της ομοφυλοφιλίας. Δυνατή πολιτική σάτιρα της τρομοϋστερίας με αρκετό γέλιο, ενώ δε λείπει ούτε το ξυλίκι ούτε τα εντεράκια.

Θα τελειώσουμε εδώ το άρθρο, καθώς πρέπει να ετοιμαστούμε για την έφοδο της αστυνομίας. Στη διάρκεια της συγγραφής του φροντίσαμε να συμπεριλάβουμε λέξεις-κλειδιά που θα εξασφαλίσουν τη σύλληψή μας και τη συνεπακόλουθη δημοσιότητα. Φιλοδοξούμε να γνωρίσουμε από κοντά τον καταδικασθέντα πλέον Πατέρα Παστίτσιο και να του μεταφέρουμε την αγωνιστική αλληλεγγύη από πειρατές και pastafarians. Θα σας κρατάμε ενήμερους για την αποφυλάκιση!

And to all a Terrified New Year!

by