Sex, drugs, rock ‘n’ roll (Zombie style)

Τον προηγούμενο μήνα, στις 22 Μαρτίου για να είμαστε ακριβείς, ένας φίλος και συνεργάτης των Zombies Files είχε τα «γενέθλιά» του. Δεν είμαστε σίγουροι για την ηλικία του, αλλά πρόκειται για τριψήφιο αριθμό και κανείς δεν ξέρει αν είναι ζωντανός ή ζόμπι. Για να τον τιμήσουμε, αλλά βασικά για να μάθει να προσέχει τι λέει όταν είναι μεθυσμένος, αποφασίσαμε να του αφιερώσουμε αυτό το άρθρο.

Sex

Κάποιος αδαής θα ρωτήσει τι σχέση έχουν τα ζόμπι με το σεξ. Οι νεκροί μας φίλοι δεν φημίζονται για την ερωτική τους ζωή. Or do they? Καλώς ή κακώς υπάρχουν πολλοί που ενδιαφέρονται για τις ερωτικές προτιμήσεις των νεκροζώντανων και υπάρχουν πολλές ζομποταινίες που επιχείρησαν να δώσουν απαντήσεις. Όσοι από εσάς αισθάνεστε αηδιασμένοι από τη σκέψη και μόνο τέτοιων ανίερων σεξουαλικών επαφών πηδήξτε αυτή την παράγραφο. Αλλά ξέρουμε ότι όλοι θα τη διαβάσετε γιατί κατά βάθος είστε όλοι διεστραμμένοι. Με την καλή έννοια. 

Θα αρχίσουμε λοιπόν με το Chillerama (2011), μια πολύ αστεία και σιχαμένη ταυτόχρονα ανθολογία αφιερωμένη στις horror ταινίες. Μία από τις ιστορίες περιγράφει τα ζόμπι σαν σεξομανείς που θέλουν να ασελγήσουν πάνω στα θύματα τους όσο θέλουν να τους φάνε. Και τα κάνουν και τα δύο συνήθως ταυτόχρονα. Η ταινία εξελίσσεται σε ένα τεράστιο όργιο που καταλήγει σε ακόμα περισσότερα ζόμπι, που μας θυμίζει λίγο μια αποστολή που είχαμε στην Τιχουάνα με τον εορτάζοντα. 

Μετά έχουμε το Deadgirl (Marcel Sarmiento, Gadi Harel, 2008), μια πολύ δραματική ταινία που καταφέρνει να αποδείξει ποιοι είναι τα πραγματικά τέρατα. Οι έφηβοι μαθητές ανακαλύπτουν μια νεκρή κοπέλα που μοιάζει αρκετά ζωντανή. Αντί να τη βοηθήσουν ή έστω να την παραδώσουν σε μυστικές υπηρεσίες για να βγάλουν πολλά λεφτά, αποφασίζουν να τη βασανίσουν και να τη βιάσουν κατ’ εξακολούθηση. Σκληρή αλλά πολύ ωραία ταινία, it really makes you think. Ο κατάλογος των ζομποταινιών που εμπεριέχουν σεξ μεταξύ νεκρών και ζωντανών είναι πολύ μεγάλος για να χωρέσει εδώ (μπορούμε να δώσουμε αναλυτικό κατάλογο σε όσους ενδιαφέρονται, καθώς και το τηλέφωνο του πιθανόν ζωντανού-νεκρού εορτάζοντα). 

Προς τα παρόν θα αναφερθούμε μόνο στο Haeckel’s Tale (John McNaughton, 2006), το δωδέκατο επεισόδιο της σειράς Masters of Horror. Στο εν λόγω επεισόδιο μαθαίνουμε για το δράμα ενός συζύγου του οποίου η αρκετά νεότερη σύζυγος μπορεί να βρει την ηδονή μόνο στην αγκαλιά του πρώτου – νεκρού πια- συζύγου της. Και την βρίσκει κάθε βράδυ στο διπλανό νεκροταφείο. Η νεκρική ακαμψία αποδεικνύεται πολύ βολική. Moving on now to…

Drugs

Τα ναρκωτικά έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στις ζομποταινίες. Κατά τη σύλληψη και τη δημιουργία τους, για να πειστούν πολλοί ηθοποιοί να παίξουν, για να πειστούν οι θεατές να τις δουν. Έχουν πολλές χρήσεις, τις οποίες αυτή εδώ η σελίδα επισήμως αποδοκιμάζει. Απολαύσαμε όμως τις παρακάτω ζομποταινίες στις οποίες τα ναρκωτικά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. 

Bong of the dead (Thomas Newman, 2011). Κλασικά, ένας μετεωρίτης μετατρέπει τους ανθρώπους σε ανθρωποφάγα ζόμπι, καταρρέουν τα πάντα και οι ελάχιστοι επιζώντες ζουν απομονωμένοι. Η ταινία εστιάζει όμως σε δύο επιζώντες που βρίσκουν έναν εξαιρετικό τρόπο να περάσουν το χρόνο τους περιμένοντας να πεθάνουν. Ο πρώην έμπορος μαριχουάνας καλλιεργεί μια νέα ποικιλία του αγαπημένου φυτού αξιοποιώντας τα μυαλά των ζόμπι. Αλήθεια, πολτοποιεί τα μυαλά των ζόμπι και τα χρησιμοποιεί για λίπασμα. Και μαζί με έναν πρώην πελάτη του κάνουν κεφάλι. Αργότερα βρίσκουν και μια γκόμενα και την πίνουν όλοι μαζί και σκοτώνουν ζόμπι. Επειδή κανείς από εσάς δεν έχει ελπίδες να επιβιώσει σας προτείνουμε να δείτε αυτή τη ζομποταινία και όταν καταστραφεί ο κόσμος να περάσετε έτσι τις τελευταίες σας μέρες. 

Στην επόμενη ζομποταινία, Night of the living heads (George A. Taramas, Michael Gruosso, 2011) η μαριχουάνα δε χρησιμοποιείται για διασκέδαση, αλλά είναι η αιτία για τη ζομποποίηση των κολεγιόπαιδων. Συγκεκριμένα, μια βαρβάτη και πιθανόν καταραμένη ποικιλία που καλλιεργείται – που αλλού – στη Τζαμάικα. Ένας άμυαλος νεαρός ετοιμάζει ένα μεγάλο χασισοπάρτυ όταν οι γονείς του φεύγουν από το σπίτι και ο τοπικός έμπορος τον προμηθεύει με την καταραμένη ποικιλία. Δεν ξέρουν όμως ότι το συγκεκριμένο φυτό δεν προορίζεται για τους αδύναμους λευκούς. Μαστουρώνοντας γίνονται όλοι ζόμπι και το περίφημο πάρτυ μετατρέπεται σε bloodbath. Εξαιρετική σύλληψη για ταινία αλλά η εκτέλεσή της δεν είναι και τόσο καλή. Nice try though. 

Στη κατηγορία των ναρκωτικών ανήκει και το αλκοόλ, οπότε θα μιλήσουμε και για την cult ζομποταινία Redneck zombies (Pericles Lawnes, 1987). Μια redneck οικογένεια αγαπάει τόσο πολύ το γλυκόπιοτο moonshine που όλη τους η ζωή περιστρέφεται γύρω από την κατανάλωση και το εμπόριό του. Σαν σωστοί rednecks δεν ξέρουν να διαβάζουν, και έτσι πίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη και ένα βαρέλι με ραδιενεργά απόβλητα. Η ζομποποίησή τους είναι μια βελτίωση της όποιας υπόστασής τους κατά τη γνώμη μας, παρόλο που ανήκουν στα χαζά ζόμπι. Κυνηγούν για να φάνε και να βιάσουν κάποιους ανυποψίαστους εκδρομείς. Αλλά είναι τελείως αδύναμοι στη μυρωδιά του αποσμητικού. Φυσικά.

Rock ‘n’ Roll

Αυτή την παράγραφο θα την αφιερώσουμε σε έναν άλλο φίλο και συνεργάτη των Zombie Files που γιόρταζε τους 44 αιώνες ζωής του στις 30 Μαρτίου. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης, ο Φ. Πλιάτσικας δυστυχώς δεν έχει γράψει κάποιο τραγούδι για ζόμπι, οπότε αναγκαστικά θα μιλήσουμε για άλλες ζομποταινίες ελπίζοντας ότι ο γηραιός μας φίλος δε θα μας σκοτώσει. 

Έχουμε ξαναμιλήσει για την πρώτη ζομποταινία αυτής της κατηγορίας το Hard Rock Zombies (Krishna Shah, 1985). Μια ανερχόμενη ροκ μπάντα συναντά στη διάρκεια ενός tour μια υπερσυντηρητική πόλη με μηδενική ανοχή στο ελεύθερο πνεύμα των καλλιτεχνών. Οι κάτοικοι της πόλης όπως είναι αναμενόμενο είναι υποκριτές, διεστραμμένοι και ναζί (ο δήμαρχος είναι ο Χίτλερ), και σκοτώνουν τη μπάντα προκειμένου να μην παίξει στη πόλη τους. Αλλά ο τραγουδιστής μας επιστρέφει από τον τάφο για να σώσει την νεαρή κόρη του δημάρχου την οποία είχε ερωτευτεί. Με τη δύναμη της ροκ τα καταφέρνουν. 

Η επόμενη ζομποταινία, το Zombie Nightmare (Jack Bravman, 1986) δεν ασχολείται με τη μουσική αυτή καθεαυτή, αλλά θα τη συμπεριλάβουμε γιατί ξεκινάει δυναμικά με το Ace of Spades και στο soundtrack έχουν συνεισφέρει μεταξύ άλλων οι Motorhead και οι Girlschool. Ο πρωταγωνιστής ( Jon Mikl Thor) επίσης συμμετείχε σε μια μέταλ πάντα ονόματι Thor. Η ίδια η ταινία ασχολείται με έναν φέρελπι νέο που δολοφονείται από μια παρέα μεθυσμένων πλουσιόπαιδων που τον χτυπούν με το αμάξι και τον αφήνουν να πεθάνει. Η δύσμοιρη μάνα του καταφεύγει σε μια ιέρεια βουντού αφού οι επίγειες αρχές δεν κάνουν κάτι για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Έτσι ο πρωταγωνιστής μας ξυπνάει τα βράδια από τον αιώνιο ύπνο του και παίρνει εκδίκηση για το θάνατό του αλλά και την άλυτη δολοφονία του πατέρα του. Just for the record, στην ταινία αυτή επίσης παίζει ο προ-Βatman Adam West, ενώ εμφανίζεται για πρώτη φορά και η Tia Carrere. 

Η επόμενη ζομποταινία μας έρχεται από την μακρινή Ιαπωνία και πρόκειται για το Wild Zero (Tetsuro Takeuchi, 1999). Αδίστακτοι εξωγήινοι ανασταίνουν τους νεκρούς για να καταλάβουν τον πλανήτη μας. Ο νεαρός πρωταγωνιστής μας, ο Ace, εμπνεόμενος από τα ιδανικά της lock en loll [sic] αποφασίζει να τους πολεμήσει μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος. Συγκινημένοι από την αλτρουιστική διάθεση του νεαρού, μια ροκ πάντα – οι Guitar Wolf-αποφασίζουν να βοηθήσουν. Στη φαρέτρα τους όμως έχουν τη δύναμη της μουσικής που δεν είναι μόνο ηθική και ψυχολογική σε αυτή την ταινία. Τα μουσικά όργανα, και ιδιαίτερα η κιθάρα, διαλύουν τους εξωγήινους και τα απέθαντα minions τους με lightning bolts και παρόμοια «ξόρκια». Γιατί έτσι γαμάει η Rock ‘n’ roll στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. 

Τελειώνοντας, δε μπορούμε να μην αναφέρουμε το Δράκουλα των Εξαρχείων (Νίκος Ζερβός, 1983) στην οποία ο τρελός ορθοπεδικός από τα Καρπάθια ανασταίνει νεκρούς μουσικούς για να φτιάξει το τελειότερο και καταπληκτικότερο μουσικό σχήμα όλων των εποχών. Στην ταινία θυμίζουμε τραγουδάνε ο Τζίμης Πανούσης και ο Δημήτρης Πουλικάκος. Όσοι δεν την έχετε δει ακόμη, να ξέρετε ότι ξέρουμε που μένετε και θα σας επισκεφτούμε μαζί με μερικά ζόμπι.

Θα σταματήσουμε εδώ για να προλάβουμε να αγοράσουμε και κανονικά δώρα στους εορτάζοντες. Σίγουρα καθεμιά από τις παραπάνω κατηγορίες χωράει και άλλες ζομποταινίες και καλούμε εσάς να τις συμπληρώσετε. Όσοι μας προσφέρουν και άλλα σωστά παραδείγματα στα σχόλια από κάτω αλλά και στη σελίδα μας στο facebook θα μπουν σε κλήρωση για ένα ραντεβού με τους νεκροζώντανους και απέθαντους εορτάζοντες φίλους μας.